Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Amavet – jeden z tzw. "Trojaczków z Houtborga", co do których do końca nie było wiadomo, które są legalnymi dziećmi królowej Riannon i króla Goidemara, a które jest bękartem Falki Krwawej, demonicznej przywódczyni rebelii. Pierwsze podejrzenia o "skażoną krew" padły właśnie na Amaveta, albowiem okazał się "niezwykłym" – zaczął mówić mając 9 miesięcy. Jego siostry Adela i Fiona szybko udowodniły ich własną "niezwykłość" i znowu ludzie gubili się w domysłach i plotkach.

Amavet wszystko zaczynał robić wcześniej, niż jego rówieśnicy. W wieku 12 lat uwiódł 16 letnią dwórkę swojej siostry, Fiony. Od tego wydarzenia polowanie i jazda konna spadły na dalsze miejsca na liście jego ulubionych rozrywek. Prawdę powiedziawszy, Amavet nie miał już czasu ani na łowy, ani na jazdę konną.

W wieku lat 17 stwierdził, że "te młode są płoche i nie umieją tego dobrze robić", po czym wdał się w romans ze starszą od siebie o 10 lat markizą Tvillą de Vintre. Skandal zażegnano, dyskretnie usuwając markizę – wraz z mężem – z dworu i ze stolicy, a król Goidemar odbył z synem długą rozmowę na temat cudzych żon i związanych z nimi niebezpieczeństw natury moralnej i nie tylko. Amavet posłusznie zwrócił swe afekty ku pannom stanu wolnego i wkrótce wielki skandal wywołał jego związek z młodą czarodziejką Iloną Laux-Antille, asystentką Tissai de Vries. Jeszcze większy skandal nastąpił, gdy Ilona Laux-Antille za pomocą wyjątkowo złośliwej magii zniszczyła nadzieje na planowane małżeństwo Amaveta z królewną Deirdre, córką króla Kaedwen. Ilona ukarana została aresztem domowym w Aretuzie, a Amaveta wysłano na prowincję, na długą inspekcję pogranicznych wojsk. Jednym z kresowych dowódców był hrabia Roger Kameny, mąż urodziwej Anny Kameny.

Dalszy ciąg łatwy jest do przewidzenia. Wściekle zazdrosny hrabia zorientował się, że nosi imponujące rogi, najął siepaczy i napadł Amaveta z zasadzki podczas polowania. Morderstwa dokonano w sposób wyjątkowo okrutny: duszonego arkanem królewicza hrabia Kameny kazał wykastrować, po czym własną ręką zadźgał nożem. Siepacze poprawili kilkunastoma pchnięciami myśliwskich rohatyn.

Pojmany i postawiony przed sądem hrabia zasłaniał się prastarym prawem, zezwalającym znieważonemu mężowi na obronę honoru. Skrytobójczy i okrutny mord uzasadniał tym, że jakoby Amavet wydrwił go i nie chciał stanąć do pojedynku. Król Goidemar był jednak tak rozwścieczony, że wywarł ostrą presję na sędziów i wyrok był drastycznie surowy. Po raz pierwszy od ponad stu lat zastosowano wobec skazanego arystokraty okrutną kaźń: hrabia został tak jak wszyscy jego siepacze poddany torturom i rozerwany końmi. Incydent ten bardzo poważnie wzburzył szlachtę temerską – nawet ci, którzy potępiali Rogera Kameny za mord, podnieśli wrzask z powodu takiego spostponowania utytułowanego szlachcica. Doszło nawet do próby rokoszu, który Goidemar krwawo stłumił z pomocą obcej interwencji – wojsk króla Liam z Cidaris. Ceną za pomoc była późniejsza dynastyczna koligacja – owdowiały Goidemar, choć miał duży wybór, poślubił Addę, córkę Liama.

Amavet jest pochowany w królewskiej krypcie w podziemiach dawnego zamku wyzimskiego.

Z niezalegalizowanego związku Amaveta z Anną Kameny urodziła się córka Muriel Piękna Łotrzyca oraz syn Crispin.

Advertisement