Człowiek - istota powszechnie znana, przykładów nie trzeba szukać daleko. W stosunku do innych ras ludzie żyją stosunkowo krótko. Toczą wieczną wojnę z elfami, nie mają najlepszych stosunków z Gnomami, Krasnoludami oraz Niziołkami. Mimo iż w wielu miastach żyją wspólnie, konflikt można zauważyć choćby w sprawach prawnych czy na ulicach miast. Na przykład: Podatki od bycia nieludziem (nie człowiekiem), czy Pogromy. W swojej długiej historii ludzie zbudowali niezwykle dużo miast, ciągnących się przez cały kontynent. Wiele z nich, zbudowano na ruinach spalonych przez nich miast innych ras.
Historia
Według Starszych Ras, tak jak tysiace lat wcześniej elfy, ludzie przybyli do tego świata podczas Koniunkcji Sfer. Desantowali się w deltach dwóch rzek - Jarugi i Pontaru. Początki ich nie były lekkie, a spotkanie z innymi rasami nie było pokojowe - rozpoczęła się wojna z elfami. Nie tylko z nimi, ale też z driadami, czy niziołkami. Na ruinach elfich miast ludzie wznieśli wielkie i piękne miasta, jak Novigrad.
Nie wiadomo nic o ludach za Górami Amell. Wiadomo, że mieszkańcy takich terenów, jak Vicovaro rozwijali się odrębnie od takich narodów, jak Cintra. Mówi się, że ludzie dzielili się na dwa plemiona, nazywane Wożgorami i Daukami, które pochodziły z terenów obecnych królestw Koviru i Povissu. Świadczą o tym menhiry i przeróżne kręgi kamienne, kurhany, czy monumentalne budowle.
Przez tysiąc lat, od czasów pokonania elfiej przywódczyni powstańców, zwanej Aelirenn, ludzie zmusili do asymilacji wiele z ras, które wcześniej same zresztą sobie nie ufały i uznawały się za dominujące. Koniec konfliktów nie był jednak ostatecznym końcem. Wygnane w Góry Sine elfy zaczęły nękać Królestwa Północne najazdami w próbie zyskania większej ilości żywności, ze względu na nieurodzaj gleby górskiej, krasnoludy i gnomy osiadły w głębi Mahakamu, lecz zbratały się jakoś z ludźmi, driady stworzyły z Brokilonu las wrogi ludziom, a smoki odeszły w Góry Smocze, albo postanowiły udawać ludzi, tak jak dopplerzy. Co do ras wodnych nie ma pewności.
Vernon Roche - przykład mężczyzny z Królestw Północy
Jednak nie wszyscy ludzie byli wrodzy innym rasom. Niewielu znalazło się takich, którzy tolerowali w sąsiedztwie nieczłowieka i odmieńca. Co więcej pojawiły się półelfy, dzieci ludzi i elfów. Wiele ras nadal wyznaje swoje mity i wierzenia, ale ludzka nietolerancja często zmusza ich do wyznawania ludzkiej wiary, pod groźbą utraty życia. Na południu i Wyspach Skellige ludzie asymilowali się z innymi rasami, przejęli ich zwyczaje i język. Tak powstały języki skeliigijski i nilfgaardzki.
Ves, kobieta z Północnych Królestw
Ponieważ ludzie są gatunkiem skorym do wojen nawet za jakąś bezużyteczną rzecz, w historii ludzie walczyli zarówno z innymi rasami, jak i ze sobą. Walczyły takie narody, jak Redania z Temerią, czy Kaedwen z Aedirn. Wkrótce jednak mieszkańcy Północy i Południa spotkali się na polu bitwy - zjednoczeni w imię swej wolności Nordlingowie i ubrani na czarno, walczący ku chwale Wielkiego Słońca i Białego Płomienia Tańczącego na Kurhanach Wrogów Nilfgaardczycy. W wyniku dwóch wojen elfy uzyskały Dol Blathannę, własne królestwo (uzależnione od Cesarstwa), a nieludzie zyskali w końcu więcej praw na Północy Kontynentu.
Plemiona
Północne
Północni mieszkańcy Kontynentu są podzieleni na różne narody. Najważniejszymi są Temeria, Aedirn, Kaedwen oraz Redania. Mieszkańcy długo walczyli ze Starszymi Rasami, nie asymilowali się z nimi, woleli być sobą, siłą asymilowali pozostałe rasy. Temeria jednak jest ze wszystkich najbardziej tolerancyjna, tak jak Kovir i Poviss. Najbardziej walczącymi o czystość wśród swoich terytoriów są Kaedwen i Redania.
Shilard Fitz-Oesterlen, mężczyzna z Nilfgaardu
Po wojnie wzmocniła się tam aktywność atakujących ludzkich kupców i żołdaków Scoia'tael. Foltest twierdził, że są zagrożeniem nie tylko dla ludzi, w czym miał rację, ponieważ oprócz ludzi zabijali też nieludzkich mieszkańców ludzkich królestw, żyjących tak samo, jak ludzie.
Południowe
Cynthia, nilfgaardzka czarodziejka
Mieszkańcy królestw na południe od Gór Amell asymilowali się często z innymi rasami, nie tak jak ich północni pobratymcy, bardziej jak Skelligijczycy. Nilfgaard podbił sąsiednie królestwa i zmienił się w Cesarstwo. Przez następne lata ludzie, będący rzekomo potomkami "Czarnych Seidhe" podbili w błyskawicznej kampanii tereny od Miasta Złotych Wież, czyli stolicy cesarskiej, do południowych terenów Gór Amell. W Pierwszej Wojnie Północnej zajęli Cintrę, w Drugiej zdołało zająć niewiele więcej i osłabić Nordlingów. Granica Królestw i Cesarstwa biegła przez Jarugę, drugą wielką rzekę na północy.
W Wiedźminskich grach na PC, cesarz Emhyr var Emreis wywołuje zamieszanie na Północy - Henselt - król Kaedwen - atakuje Dolinę Pontaru z powodu zabicia Demawenda i może zginąć, Foltest ginie w walce z rebelią z rąk królobójcy, wiedźmina zwanego Letho z Gulety. Temeria, Kaedwen i Aedirn są w bezkrólewiu, żywy pozostaje tylko Radowid. Emhyr doprowadza do ujawnienia Loży i zwalenia na nie winy za królobójstwa, bądź nie. Jednak wkrótce "Czarni" rozpoczynają atak na Północ Liksmena i Pontar są granicą między Redanią, która podbiła Kaedwen, a Nilfgaardem, który kontroluje Aedirn i Temerię. Przez nasze wybory, Redania może zjednoczyć północ lub zostać podbita przez Cesarstwo, a Temeria zostać jej wasalem z szeroką autonomią.
Hjalmar Krzywogęby, mieszkaniec Skellige
Wyspy Skellige
Ludzie z Wysp Skellige asymilowali się ze Starszymi Rasami, w przeciwieństwie do swych pobratymców z północnej części Kontynentu i wykazują pewne podobieństwa do południowych mieszkańców (asymilacja z innymi rasami, wykształcenie dialektu opartego na Starszej Mowie). Jednak mieszkańcy Wysp Skellige są na skraju ubóstwa, praktykują tradycje swych przodków, jak łupienie kontynentu. Skelligijczycy wdali się w walkę z Nilfgaardczykami, Temerczykami, Redańczykami... wszystkimi, którzy mieli coś kosztownego.
Cerys an Craite - mieszkanka Skellige
Skellige dzieli się na siedem klanów, a wspólnym, neutralnym miejscem jest twierdza Kaer Trolde. W czasie wydarzeń z Sagi o Wiedźminie, Skellige jest w unii personalnej z Cintrą. Atak Cesarstwa oznaczał, że Wyspy automatycznie stanęły w obu wojnach po stronie Nordlingów.
W grze Wiedźmin, w trzeciej części gier osadzonych w uniwersum, król Skellige, Bran z klanu Tuirseach, umiera. Jego drakkar spłonął na morzu, podczas jego pogrzebu. Nowym przywódcą może być wybrany przez Geralta: Hjalmar Krzywogęby, Cerys an Craite, a jeśli nie pomożemy im w kandydowaniu do tronu, będzie nim Svanrige, syn Brana. Trzeci pogrąży wyspy w wojnie domowej, pierwszy rozpocznie ataki na wszystkie miasta przybrzeżne i statki płynące pod sztandarem Nilfgaardu, a Cerys rozpocznie zmianę kraju na wzór Temerii, czy Cintry - rolniczy kraj piratów, neutralny wobec Redanii i Nilfgaardu.
Haklandczycy i Zerrikańczycy
Niewiele wiemy o ludziach z Haklandu i Zerrikanii. Wiadomo, że w 1350 roku Haklandczycy zaatakowali Królestwa Północne od strony Gór Ognistych. Zerrikańczycy są znani z produkcji prochu i hodo wielbłądów, a sami czczą inną rasę, jako bogów - smoki.
Państwa
Praktycznie każde państwo na Kontynencie to naród ludzki. Nieliczne, jak Mahakam, Dol Blathanna, Brokilon, czy Góry Tir Tochair zachowały się z nieludzkiej cywilizacji. Narody ludzkie rywalizują praktycznie o wszystko, często zdarza się budowanie wydzielonych dzielnic miejskich i rezerwatów dla nieludzi.
Vea - zerrikańska wojowniczka
Państwa ludzkie na północ od Jarugi (Królestwa Północne - Nordlingowie)
- Kaedwen
- Lyria i Rivia
- Kovir i Poviss
- Temeria
- Liga z Hengfors
- Aedirn
- Brugge
- Bremervoord
- Sodden
- Verden
- Wyspy Skellige
- Cidaris
- Redania
- Ellander
- Hołopole
- Kerack
- Narok
Państwa ludzkie na południe od Jarugi (narody Cesarstwa Nilfgaardu - Nilfgaardczycy)
- Nilfgaard
- Toussaint
- Ebbing
- Ymlac
- Etolia
- Cintra
- Rowan
- Nazair
- Gemmera
- Vicovaro
- Maecht
- Metinna
- Attre
- Geso
Inne państwa ludzkie
- Zerrikania
- Hannu
- Hakland
- Zangwebar (prawdopodobnie)
- Ofir (prawdopodobnie)
Stosunki z innymi rasami
Elfy
Pomimo walk między Zakonem i oddziałami specjalnymi, a Scoia'tael, ludzie i elfy często żyją obok siebie i nieraz mają wspólne potomstwo - półelfy. Rasa jest u ludzi znana z piękna i estetyki, jak również doskonałych umiejętności magicznych i łuczniczych. Jedynie klasa niewyuczona, czyli rolnicy i arogancka szlachta, walczą z rasą na potęgę. Przez tysiące lat ludzie i elfy walczyli ramię w ramię, jaki przeciw sobie. Nie można więc stwierdzić, że wszyscy ludzie i elfy są źli wobec siebie, lecz nie można zapomnieć o zbrodniach Wiewiórek, jak i pogromach oraz osiedlaniach przymusowych w gettach i rezerwatach. Przykładowo, Ves (członkini Niebieskich Pasów) wcale nie nienawidziła elfów, jedynie Scoia'tael. Innym przykładem są też władcy - Foltest nie był rasistą i nie pozwalał na ataki rasowe oraz czystki etniczne, a Emhyrowi rasa była jedynie odmienna wyglądem i zachowaniem.
Krasnoludy
Podobnie jak z elfami, ludzie mają z krasnoludami różne stosunki. Nieraz krasnoludzcy i ludzcy mężczyźni piją razem przy jednym stoliku. Krasnoludy są wśród rasy ludzkiej znane ze swych wynalazków i bijatyki, jak również wielkiego poczucia humoru. Krasnoludy walczyły w Ochotniczym Hufcu Mahakamskim podczas bitwy pod Brenną, stając pośrodku formacji mieszkańców Królestw Północnych. Jednak niektórzy z nich przyłączyli się do bojówek Scoia'tael, czym pokazali swą nienawiść do ludzi.
Gnomy
Gnomy nie utrzymują bliższych kontaktów z ludźmi, są wobec nich skryci i nieufni.
Niziołki
Niziołki nie posiadają własnego państwa, więc przyzwyczaiły się do życia wśród ludzi. Zazwyczaj niewiele robią sobie z prześladowań, rzadko wstępują do Scoia'tael.
Smoki
Na świecie jest mnóstwo innych stworzeń, które zabiły wielokrotnie więcej ludzi niż smoki, jednak to właśnie je wielu ludzi uważa za największych wrogów rasy ludzkiej, mimo iż atakują one zazwyczaj tylko w obronie własnej lub swego potomstwa. Ludzie urządzają na nie polowania, bo widzą w nich zagrożenie, jak i dla gromadzonych przez nie skarbów. W Zerrikanii smoki są czczone i traktowane jak bogowie.
Wampiry
Ludzie nienawidzą i boją się wampirów, niemniej te wyższe pozostają z nimi często w dobrych stosunkach. Ponieważ według filozofii jednego z ważniejszych wampirów rasa ta jest tutaj w formie gości ich obowiązkiem jest dostosować się do tego świata i przestrzegać jego reguł.
Rasy wodne
Niewiele wiadomo o stosunkach ludzi z rasami wodnymi. Syreny często atakują ludzkich żeglarzy. Jeżeli chodzi o vodyanoi, to czciciele Pani Jeziora są nastawieni do ludzi pokojowo, a Dagona - agresywni.
Wiedźmini
Celem wiedźminów jest chronienie ludzi przed potworami postkoniunkcyjnymi. Mimo swej pozytywnej działalności, przez wielu ludzi są źle traktowani, nieraz na równi z nieludźmi. Jednak są osoby, które za ich działania darzą wiedźminów szczególną estymą.
Ciekawostki
- Ludzka mentalność jest podobna do mentalności świata średniowiecznej Europy. Świadczy o tym podobieństwo Redanii do dawnej Polski, a Nilfgaardu - do Pierwszej Rzeszy.
- Chociaż powszechnie są rasistami i prześladują inne rasy, z książek można się domyślać że elfy i inni mieszkańcy Kontynentu też ich nie znosili. Dodatkowo nie wszyscy są rasistami, czego przykładem jest grupa wiedźmina.