- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dane z książek Sapkowskiego[]
Przywódca jeźdźców, czarnowłosy elf, siedział na wielkim jak smok skarogniadym ogierze ustrojonym, jak wszystkie konie oddziału, w kropierz haftowany w smocze łuski, do tego noszącym na łbie prawdziwie demoniczny rogaty bukranion. Jak wszystkie pozostałe elfy, czarnowłosy miał pod cynobrowo–amarantowo–karmazynowym płaszczem kolczugę wykonaną z kółeczek o nieprawdopodobnie małej średnicy, dzięki czemu układała się na ciele miękko niczym wełniana dzianina.
Byli jednakowego wzrostu, to znaczy niezwykle wysocy. Ale twarz Avallac'ha była łagodna, a twarz czarnowłosego przywodziła na myśl drapieżnego ptaka. Jasny i czarny, pomyślała. Dobry i zły. Światło i mrok.
Eredin Bréacc Glas pokazał zęby w uśmiechu. Ciri widziała już takie uzębienie, bardzo białe, bardzo drobne i bardzo nieludzkie, równe jak spod strychulca, pozbawione kłów. (...) Napatrzyła się na takie zęby u Iskry. Ale w uśmiechu Iskry takie zęby wyglądały ładnie, u Eredina natomiast upiornie.
Król Olch jest stary. Ale Lis z Krogulcem nie mogą zdobyć władzy nad Ard Gaeth, Wrotami Światów. Raz już zdobyli. Raz już utracili. Teraz nie mogą nic więcej, jak tylko błąkać się, błądzić wśród światów małymi kroczkami, sami, jak widma, bezsilnie. Lis do Tir ná Béa Arainne, Krogulec i jego jeźdźcy po Spirali. Dalej nie mogą, nie mają sił. Dlatego marzą im się Ard Gaeth i władza.
Też dobył miecza. W krótkim świetle błyskawicy zdołała przyjrzeć się broni. Klinga była jednosieczna, lekko wygięta, szew ostrza lśniący i niezawodnie ostry, rękojeść długa, jelec w postaci okrągłej ażurowej płytki. To, że elf umie posługiwać się tym mieczem było widać od razu.
Poza tym to on, rozmyślnie lub nie, zabił Króla Olch. A za to należał mu się ból.
Dane z gry GWINT: Wiedźmińska Gra Karciana[]
Wpis z Księgi Nagród „Eredin Bréacc Glas”[]
Zwój 1: Kiedy nocą nagle robi się zimno, a świerszcze i żaby przerywają swe pieśni, mieszkańcy Kontynentu zrywają się z łóżek i ryglują drzwi i okna. Wiedzą bowiem, że po niebie pędzi do nich Dziki Gon.
Zwój 2: Kim są upiorni jeźdźcy, których widmowe sylwetki widać czasem na tle księżyca? Wbrew wierzeniom, to nie duchy, tylko elfi wojownicy. Przewodzi im Eredin Bréacc Glas, zwany Krogulcem.
Zwój 3: Eredin przybywa z daleka. Z twarzą skrytą za hełmem w kształcie czaszki, z sercem ściętym lodem, zakuwa w kajdany łkających z przerażenia ludzi. Zniewoleni, będą po kres swoich dni służyć elfom Aen Elle.
Zwój 4: Ale nie wszyscy mieszkańcy Kontynentu boją się Eredina i jego upiornych jeźdźców. Potwory, nawet te z pozoru bezrozumne, darzą ich szacunkiem… A czasem skore są nawet spełniać ich rozkazy.
Skrzynia 1: Eredinowi przyświeca jeden cel: otworzyć bramę między światami. Wtedy nie musiałby galopować w szaleńczym bezczasie i trzaskającym mrozie. Wtedy elfy Aen Elle mogłyby przejąć Kontynent we władanie, uciec tu ze swego umierającego świata. Jeśli kiedyś rzeczywiście nastaną ich rządy, ludzie zatęsknią jeszcze za królami, których dziś wyklinają od tyranów i okrutników…
Skrzynia 2: Eredin umiejętnie wykorzystuje ludzkie legendy i zabobony. To dlatego jego jeźdźcy wdziewają zbroje przywodzące na myśl upiory – a wyspy Skellige nawiedzają w statku przypominającym mityczny Naglfar, drakkar zbudowany z paznokci umarłych. Dzięki tej taktyce, jeźdźcy Gonu rzadko kiedy muszą dobywać broni. W większości wypadków przeciwnicy rzucają broń na sam ich widok…
Skrzynia 3: Eredin ma na sumieniu wiele grzechów… W tym królobójstwo. Uznawszy, że władca elfów Aen Elle, Auberon, jest zbyt słaby, by poprowadzić swój lud do zwycięstwa, postanowił go usunąć… I zająć jego miejsce. Mało brakowało, a plan Eredina by się powiódł. Krótko przed intronizacją stanął jednak do pojedynku z pewnym wiedźminem, niejakim Geraltem z Rivii…
Wpis z Księgi Nagród „Krogulec”[]
Zwój 1: Zanim Eredin udał się w pościg za Cirillą do jej wymiaru, służył królowi Auberonowi Muircetachowi jako dowódca konnicy w Tir ná Lia. Dlań, wraz ze swymi jeźdźcami, regularnie urządzał polowania na przedstawicieli rasy, która oryginalnie zamieszkiwała świat Aen Elle. Na jednorożce. To one właśnie nadały elfowi jego przydomek – Krogulec, albowiem był ich znienawidzonym wrogiem, ale i doskonałym myśliwym. Nadto, zarówno coś w jego spojrzeniu, jak i zachowaniu przypominało drapieżnego ptaka.
Kiedy zaś Ciri przybyła do świata Aen Elle, stało się jasne, że Eredin miał to, czego Auberonowi Muircetachowi już dawno brakowało – siłę i determinację, by działać. Nie trwało więc długo, nim dla dobra swego ludu, postanowił otruć starego króla.
Zwój 2: W dalekiej przeszłości, kiedy Królowa Zimy jeszcze żyła, a król Auberon Muircetach dopiero uformował Czerwonych Jeźdźców, Eredin posiadł władzę nad Ard Gaeth, Wrotami Światów. Dzięki temu mógł swobodnie podróżować do innych wymiarów, a ilekroć tak czynił, dokonywał na wybranym świecie bezwzględnej inwazji. Podczas tych najazdów jego głównym celem było odnalezienie i zabezpieczenie wystarczającej liczby niewolników, najlepiej ludzkich, którzy mogliby usługiwać elfom Aen Elle w ich świecie, albo posłużyć im za źródło mocy.
Z czasem te wydarzenia obrosły złą legendą. Legendą o Królowej Zimy i Dzikim Gonie, którzy w czasie zamieci przemierzają niebo, by skuwać serca ludzi lodem i porywać ich do swego świata. Dlatego też Eredin i jego elfy nosili szkieletowe zbroje oraz hełmy o kształcie czaszek.
Żeby umocnić te wierzenia.