- Informacje
- Opisy z książek i gier
Wiedźmin 3: Dziki Gon
Krew na suficie, flaki na ścianie… To musiał być garkain.
– Yan z Lan Exeter, śledczy, dowódca straży miejskiej
Garkainy, podobnie jak fledery, należą do szczególnie niebezpiecznych wampirów, które swoją siłą czasem przewyższają nawet biesy. Spotkanie z nimi prawie zawsze kończy się śmiercią, dlatego niewiele jest świadectw naocznych świadków. Z raportów straży w Lan Exeter – które opisują sprawę z 1104 roku, kiedy to w mieście grasowały trzy osobniki (ubite przez niejakiego Oliviera z Gulety, wiedźmina) – wynika natomiast, że te straszliwe potwory nie zadowalają się jedynie wypiciem krwi z ofiary. Według śledczych ociekające krwią i flakami miejsca zbrodni dowodziły niechybnie, że garkainy z lubością rozrywają ofiary na kawałki, taplając się w ich zakrwawionych wnętrznościach.
Garkainy należą do podrodziny wampirów niższych. Często gromadzą wokół siebie przedstawicieli innych podgatunków wampirów niższych, pełniąc wówczas rolę przewodników stada. W zasadzie nie potrafią biegać, ale potrafią daleko skakać, często atakując w ten sposób swoje ofiary. W czasie walki z reguły jednak trzymają się na dystans, próbując obezwładnić ofiarę za pomocą fal mózgowych – potrafią dzięki nim zsyłać wizje, mamić i dezorientować przeciwnika.
Przed walką z garkainem warto wypić eliksir Czarna Krew oraz zaopatrzyć się w olej przeciw wampirom. Warto również wiedzieć, że skuteczną bronią przeciwko atakom umysłowym są petardy Samum i Srebrny Pył.