Szablon:Postać infobox
Masz lat blisko 40, wyglądasz na blisko 30, wyobrażasz sobie, że masz nieco ponad 20, a postępujesz, jakbyś miał niecałe 10.Dijkstra do Jaskra[1]
Julian Alfred Pankratz wicehrabia de Lettenhove, znany jako Jaskier – poeta, trubadur, bard oraz najbliższy przyjaciel wiedźmina Geralta. Urodzony w 1229 roku.
Grywał między innymi na dworach królów Niedamira, Vizimira i Venzlava, jest przyjacielem króla Ethaina z Cidaris (władca bardzo ceni sobie jego ballady). Jaskier jest synem hrabiny de Lettenhove, ma kuzyna Ferranta de Lettenhove (bratanek ojca Jaskra). W czasie głównej akcji sagi ma niespełna czterdzieści lat. Studiował przez cztery lata truwerstwo i poezję na Akademii Oxenfurckiej (podczas studiów zdobył opinię lenia, hulaki i idioty), a następnie został tam wykładowcą (gdy ukończył egzaminy z wynikiem celującym) i uczył studentów przez rok, po czym wyruszył w świat. Prócz muzyki Jaskier jest też informatorem tajnych służb Redanii i Temerii. W dalszym ciągu jednak zdarza mu się przyjeżdżać do Oxenfurtu i dawać gościnne wykłady. W ciągu kilku lat zdobył sławę, która obiegła cały świat i zyskał opinie jednego z lepszych minstreli w krajach północnych, a dwiema z najbardziej znanych z jego ballad są Ballada o Lwiątku z Cintry oraz Próżne zabiegi. Inną opinię, na jaką sobie zapracował, to opinia największego kobieciarza na świecie, a jego urokom uległa nawet Anna Henrietta - władczyni Toussaint. W trakcie podróży z Geraltem, Jaskier zaczął pisać memuary pt. Pół wieku poezji (początkowo nazwa brzmiała Pięćdziesiąt lat poezji).
Jest wiernym kompanem, dobrym przyjacielem i na swój sposób odważnym człowiekiem.
Wygląd
Jaskier to niezwykle przystojny blondyn o wielkiej ogładzie. Włosy zwykł fryzować na żelazkach. Kiedy zapuścił włosy do ramion, zdarzało się, że był brany za elfa. Na ustach ma "nieodłączny bezczelny uśmiech". Nosi charakterystyczny śliwkowy kapelusik z przypiętym srebrną klamrą piórkiem czapli (lub też egreta). Ubiera się modnie i krzykliwie, zazwyczaj w purpury bądź fiolety.("...Noszącego dublet w kolorze czerwonego wina i koszulę z koronkowym żabotem...")
Wiedźmin (gra komputerowa)
W grze w niektórych miejscach można znaleźć lub kupić książkę "Ballady", napisaną przez Jaskra - dodaje ona wpis do glosariusza w dzienniku o przeznaczeniu.
Prolog i akt I
W prologu Leo opowiada wiedźminowi, jak usłyszał wiele o nim z ballad Jaskra. Z kolei w akcie I rozmowa z bardem w zajeździe dostarczy nam wpisu do glosariusza, że Jaskier niegdyś bawił na Podgrodziu.
Akt II
W akcie II pojawi się tylko w trakcie wykonywania zadania "Przyjaciółka z dawnych lat" na imprezce w domu Shani. Pojawienie się Geralta zaskoczyło go, gdyż uważał wiedźmina za zamordowanego w pogromie rivijskim. Później opowiedział mu o wampirze Regisie. Był znajomym Carmen, dlatego, w przeciwieństwie do Shani, zareagował pozytywnie na jej przybycie, natomiast ze względu na sympatie do nieludzi niechętnie spojrzy na obecność rycerza Zygfryda z Denesle. Po przyniesieniu jednemu z gości fantu z dołu Jaskier rozpocznie balladę, której treść zależy od zaproszonego przez wiedźmina gościa: "Zapachniało powiewem jesieni..." (Zygfryd), "Patrzajta tam pod borem..." (Zoltan Chivay) i "Nie dziwota, że są harde..." (Carmen), po czym nastąpi pożegnanie z uczestnikami nasiadówki.
Akt III
W akcie III przesiaduje w karczmie Nowy Narakort, gdzie może nam poopowiadać m.in. o Toruviel oraz o niefortunnym zdarzeniu z jego udziałem: nawiązał romans z Rozalindą Pankierą, córką kupca Hobbsa, który zaprzyjaźnił się z muzykiem i ofiarował mu glejt na przejście do Wyzimy Handlowej. Gdy para została przyłapana "in flagranti" przez ojca dziewczyny, Jaskier musiał opuścić dom, lecz zostawił tam swoją lutnię. Wiąże się to z zadaniem "Lutnia Jaskra". Gracz może rozpocząć to zadanie po przepiciu samego Jaskra lub odnajdując wcześniej lutnię w domu Pankierów. Po wykonaniu zadania wiedźmin stanie się później świadkiem krótkiej cut-scenki, kiedy Jaskier przygrywa na lutni melodię dla pięknych wielbicielek i zbiera za to oklaski.
W zadaniu "Źródło" po rozmowie z Shani i wejściu do Szpitala Lebiody Jaskier, który przybył, żeby zalecać się do niejakiej pielęgniarki Natalii, powiadomi Geralta o dziwnym zdarzeniu: dwóch zbirów wyprowadziło Alvina do zaułka w dzielnicy nieludzi. Jaskier wskazał drogę wiedźminowi do ich kryjówki (miał zamiar wziąć udział w walce, by napisać nowy rodzaj ballady - "balladę uczestniczącą", w czym przeszkodził mu bohater), po czym zobowiązał się do dostarczenia chłopaka w bezpieczne miejsce. Od decyzji gracza zależało, czy będzie to dom Shani, czy Triss. Pod koniec zadania Jaskier wyciągnie wiedźmina do karczmy (Miś Kudłacz - wybór Shani, Nowy Narakort - wybór Triss), gdzie razem z Zoltanem Chivayem we trójkę urządzą pijacką imprezkę. Bard zapozna Geralta z pojęciem "dysonansu poznawczego", a na koniec zaoferuje bez aprobaty wycieczkę do burdelu na "wieczór kawalerski".
W zadaniu "Kościany poker: szuler" Jaskier jest jednym z czterech potencjalnych przeciwników do ogrania w kościanego pokera. Jeżeli wcześniej Geralt nie pokona zawodników z "Kościanego pokera: zawodowca", wówczas Jaskier odmówi grania.
Akt IV
W akcie IV został przeteleportowany przez Triss Merigold do wsi Odmęty z listem od niej do Geralta oraz amuletem z Dwimerytu dla Alvina. Geralt spotka go po wejściu do wioski, jednak oba przedmioty otrzyma dopiero po wejściu do karczmy. Miał odgrywać rolę muzyka na weselu Aliny i Juliana (ich ślub nie doszedł ostatecznie do skutku). Geralt może razem z muzykantem zredagować listowną odpowiedź do wybranki (Triss lub Shani - zależy od wyboru w akcie III). W rozmowie z Adamem okaże się, że Jaskier przygotowuje "manewr mylący", związany z zalotami do młynareczki, żeby wzbudzić zazdrość innej niewiasty, za co Adam go podziwia.
W zadaniu "Tożsamość" Jaskier zapyta się Geralta o jego stosunek do zabijania ludzi: wiedźmin może mu odpowiedzieć, że zabija tylko w obronie własnej, uważa, że zbiry z Salamandry i im podobni zasługują na śmierć lub, co zepsuje humor bardowi, że nie ma żadnego oporu przed mordowaniem.
W zadaniu "W pełnym słońcu" Jaskier jest jedną z osób, która może udzielić Geraltowi informacji o zwierciadle Aliny. Jeżeli pod koniec aktu I wiedźmin uratował Abigail, Jaskier będzie potrzebny do pozbycia się duchów Aliny i Celiny. W południe zjawi się on na maliniaku na Polu i wyrecytuje balladę, do której rymów będzie musiał układać także sam wiedźmin.
W zadaniu "Wolne elfy" Jaskier powiadomi Geralta o napaści elfów pod wodzą Toruviel na wioskę. Zaczai się pod jednym z domów (zostanie zauważony przez Toruviel, która pobłażliwie go zignoruje), aby czekać na sygnał od wiedźmina. Po ofensywie Zakonu Płonącej Róży na elfy ucieknie razem z wiedźminem i uda się w podróż do Wyzimy.
Od rozmowy z Jaskrem na Brzegu lub na Grobli rozpoczyna się zadanie "Smak zemsty". Pełni rolę depozytora - jeżeli Geralt powierzył swoje rzeczy karczmarzom z poprzednich aktów, będzie mógł je wziąć lub przechować u Jaskra. Jeżeli w akcie III Geralt zamordował kapitana Vincenta Meisa, bard zostanie aresztowany przez nowego kapitana straży miejskiej jako szpieg. Po wejściu do Starej Wyzimy Jaskier nie pojawi się w ogóle w akcie V.
Epilog
Geralt spotka Jaskra trzy razy: przed i po rozmowie z królem Foltestem oraz po zabiciu Jakuba de Aldersberga. Tylko w drugim przypadku ponownie pełni funkcję depozytora. Wykonawszy zadanie "Zwierciadło lodu" Jaskier będzie ostatnią osobą napotkaną przez Geralta w trakcie gry. Zada mu wówczas ostatnie pytanie do zadania "Tożsamość" - jaką przyszłość przewiduje dla siebie Geralt. Jest narratorem ostatniego przerywnika fabularnego o konsekwencji wyboru Geralta.
Edycja Rozszerzona i modyfikacje
W Edycji Rozszerzonej opowiada w karczmie akcję przygód wiedźmina z Edycji Rozszerzonej - "Cena neutralności" (nazywa ją balladą "Gorzkie, złe serca") i "Efekt uboczny". W "Efekcie Ubocznym" Jaskier trafił do loszku za romans z żoną radnego miejskiego. Aby uniknąć kary śmierci, zapożyczył się u bezwzględnego szefa półświatka - Kłykacza - na sumę 2000 orenów, by wręczyć łapówkę kapitanowi straży. Z niebezpieczeństwa musi po raz kolejny wybawić go Geralt. Ostatecznie Jaskier zyskuje wolność po śmierci Kłykacza z rąk Geralta lubu uregulowaniu długu. Analogiczna sytuacja przydarza się Jaskrowi w anglojęzycznej przygodzie "Deception", gdzie trafia do loszku w mieście Carreras i pod zarzutem zamordowania Katriny, z którą miał romans, i Anais, właścicielki sklepu, ma zostać powieszony na szubienicy. Z pomocą detektywa Porougha Geralt uwalnia Jaskra, doprowadzając do ujawnienia winy męża Katriny - Gastona. Dzieło Jaskra - "Historia Białego Wilka" - pojawia się w szafce w domu Katriny.
W przygodzie "Wesele" pojawia się w pierwszej cut-scence jako jeden z obserwatorów odzyskującego przytomność Białego Wilka, po czym przeprowadza z nim pierwszy dialog w grze, informując wiedźmina, że żeni się aktualnie z Triss Merigold, czym wywołuje jego zdziwienie. W trakcie imprezy jak zwykle korzysta z okazji, żeby flirtować z obecnymi niewiastami, nawet driada Morenn ulega jego urokowi. Pod koniec przygody Jaskier okazuje się człowiekiem, któremu Triss powierzyła do przechowywania obrączki ślubne, jednak stracił je na rzecz Guguma. Gdy ten prosi o rybkę w zamian za pierścionki, bard odsyła Geralta do Króla Rybaka. W końcowym przerywniku filmowym Jaskier, Zoltan Chivay i Geralt budzą się w sypialni w karczmie na kacu, co uświadamia Geraltowi, że całe wydarzenie mu się przyśniło. W przygodzie "I klątwa, i miłość, i zdrada" członek grupy Muzykanci - Fantasta - wspomina w karczmie maedickiej, że niegdyś zmierzył się z Jaskrem w pojedynku artystycznym i zwyciężył, lecz ten nie rozgłaszał tego. Egzemplarz "Ballad" Jaskra jest dostępny w jednym z domów w przygodzie "Rozdroża".
Dane z dziennika
Efekt Uboczny: Trubadur i poeta, mój wieloletni przyjaciel i kompan. Znany z rozwiązłego trybu życia i wielu romansów. Posiada niesamowitą zdolność przyciągania kłopotów i wpadania w tarapaty.
Deception: Jaskier, znany bard i mój dobry przyjaciel; wygląda na to, że on przyciąga kłopoty... Właściwie to nie. On sam je tworzy. Najłatwiejszy sposób, żeby go znaleźć, to zazwyczaj zapytanie o niego strażników. Albo odwiedzenie najbliższej karczmy. Albo po prostu pójście do lokalnego więzienia.
Jaskier nie byłby sobą, gdyby nie wpakował się w kłopoty w Carreas. Siedzi w lochu z okropnym kacem, oskarżony o morderstwo. Oczywiście potrzebuje mojej pomocy, żeby się stamtąd wydostać. Jak zwykle.
Dowiedziałem się, że Jaskier był "znajomym" córki sędziego, i wdał się w poważne tarapaty. Oczywiście. Nie robi to jednak żadnej różnicy.
Wiedźmin 2: Zabójcy Królów
Po raz pierwszy Geralt spotyka go wraz z Zoltanem we Flotsam, na szubienicy. Według strażnika miał on zawisnąć za "rozpustę". Niezależnie od wyborów dialogowych wiedźmin ratuje przyjaciół. Następnie udają się do karczmy, aby porozmawiać, ale przerywa im atak potwora na port. Później Jaskier nie odgrywa ważnych roli fabularnych w akcie I.
Ścieżka Iorwetha
Jaskier jest ważną postacią w zadaniu pobocznym "Z drżącym sercem". Dzięki niemu udało się otworzyć wejście do kryjówki sukkuba, na którego Geralt miał zlecenie. Podczas pobytu w Vergen napisał również hymn dla kraju utworzonego przez Saskię.
W akcie III nie pojawia się, gdyż postanowił zostać w Vergen.
Ścieżka Roche'a
Jaskra można spotkać obok burdelu przy obozie Kaedwenczyków. Jaskier pisał list do obywateli Kaedwen pod tytułem " Henselt albo kokota " który można znaleźć w ciele Vinsona Trauta . W liście powołuje się na wypowiedź Geralta "Jeśli tym sposobem ma ocaleć, to niech ten świat lepiej zginie ". Wcześniej Henselt zaproponował mu pisanie panegiryków na jego cześć. Po zniknięciu mgły znajduje nieprzytomnego Geralta na polu i zabiera do najbezpieczniejszego miejsca w obozie, do burdelu. Tam dowiaduję się, co się działo w ciągu 3 dni i miejsce spotkania szefa spisku. Geralt każe mu opuszczać Dolinę Pontaru, wyrusza do Oxenfurtu i obiecuje, gdy wszystko ucichnie znajdzie go z powodu nierozwiązanych spraw.
Nie występuje w III akcie.
Wiedźmin 3: Dziki Gon
Po raz pierwszy, o Jaskrze dowiemy się, dopiero gdy wykonamy zadanie "Sen, w Wielkim Mieście". Po wykonaniu kilku zadań związanych z bardem będziemy musieli odbić go z rąk Straży Świątynnej. Jest on jednym z kilku "informatorów" Geralta, którzy przekażą wiedźminowi informacje o Ciri. Odziedziczył on lokal Szałwia i Rozmaryn (zamtuz) od samego Skurwiela Seniora, który ten chciał zmienić w najelegantszy lokal w całym Novigradzie o nowej nazwie Kameleon. Zmienił się on i zakochał się w Cyraneczce. Jego lokal będzie głównym miejscem spotkań głównych bohaterów. Jeśli Ciri zamierza zastąpić ojca przed jej wyjazdem w karczmie Jaskier kłóci się z Zoltanem. Zoltan nie wierzy, że Jaskier jest hrabią Geralt rozwiewa niedowierzania krasnoluda. Jaskier mówi, że zamierza upomnieć się o ziemie i tytuły oraz spędzić resztę życia z Priscillą i mieć z nią potomka.
Kreacja filmowa
W filmie i w serialu w rolę Jaskra wcielił się Zbigniew Zamachowski. W grze Wiedźmin i Wiedźmin 2: Zabójcy Królów głosu postaci Jaskra udzielił Jacek Kopczyński. W audiobookach głosu użycza mu Sławomir Pacek.
Dane z książek Sapkowskiego
- Nie. Tym razem to Jaskier, twój kumpel, ta powsinoga, ten truteń i nierób, ów kapłan sztuki, świecąca jasno gwiazda ballady i miłosnego wiersza. Jak zwykle opromieniony sławą, nadęty jak świński pęcherz i śmierdzący piwem. (...) być może umiejętność swobodnego przeskakiwania od wzruszającej liryki do obscenicznego świństwa to właśnie jest talent. Mniejsza z tym. Wybacz, ale nie dotrzymam wam towarzystwa. Nie jestem dziś w nastroju ani do jego poezji, ani do jego wulgarnych żartów.
Z korytarza rozległ się perlisty śmiech, brzęk lutni, na progu biblioteki stanął Jaskier w liliowym kubraczku z koronkowymi mankietami i kapelusiku na bakier. Na widok Nenneke trubadur ukłonił się przesadnie, zamiatając posadzkę przypiętym do kapelusika czaplim piórem.
Jaskier usiadł, zajrzał do księgi leżącej na pulpicie.
- Historia? - uśmiechnął się. - Roderick de Novembre? Czytałem, czytałem. Gdy studiowałem w akademii w Oxenfurcie, historia zajmowała drugie miejsce na liście moich ulubionych przedmiotów.
- Co było na pierwszym miejscu?
- Geografia - rzekł poważnie poeta. - Atlas świata był większy i łatwiej było za nim ukryć gąsiorek wódki."
- Hereward? - Jaskier znał wszystkich królów, książąt, władyków i seniorów od Jarugi po Góry Smocze. - Gwiżdż na niego. Nie odważy się zadrzeć z Nenneke, z boginią Melitele. Lud puściłby mu kasztel z dymem.
- Śni - uśmiechnęła się Yennefer. -Jego marzenie spełnia się we śnie. Wysondowałam mu mózg do samego dna. Wiele tam nie było. Trochę świństw, kilka marzeń, mnóstwo poezji. Mniejsza z tym. (...)
Obok niego, trącając delikatnie strunami lutni, półleżał, szczupły mężczyzna w nasuniętym na oczy fantazyjnym kapelusiku w kolorze śliwki ozdobionym srebrną klamrą i długim, nerwowym czaplim piórem. Geralt znał ten kapelusik i to pióro, słynne od Buiny po Jarugę, znane po dworach, kasztelach, zajazdach, oberżach i zamtuzach. Zwłaszcza zamtuzach.
- Lepiej byś zrobił, unikając rozgłosu, poeto. Jest tu twoja narzeczona, mogą być kłopoty.
- Narzeczona? - Jaskier zamrugał nerwowo. - O kogo chodzi? Mam ich kilka.
- Jaskier - westchnął wiedźmin, robiąc się naprawdę senny. - Jesteś cynik, świntuch, kurwiarz i kłamca. I nic, uwierz mi, nic nie ma w tym skomplikowanego.
Jaskier dzielił atrakcyjne kobiety, w tej liczbie i czarodziejki, na przemiłe, miłe, niemiłe i bardzo niemiłe. Przemiłe na propozycję pójścia do łóżka reagowały radosną zgodą, miłe wesołym śmiechem. Niemiłe reagowały w sposób trudny do przewidzenia. Do bardzo niemiłych trubadur zaliczał zaś te, wobec których sama myśl o złożeniu propozycji wywoływała dziwne zimno na plecach i drżenie kolan.
Wiadomym jest mi, że masz lat blisko czterdzieści, wyglądasz na blisko trzydzieści, wyobrażasz sobie, że masz nieco ponad dwadzieścia, a postępujesz tak, jakbyś miał niecałe dziesięć.
Trubadur wstał i skłonił się, omiatając kolana przypiętym do fantazyjnego kapelusika czaplim piórem. Uczeń przerwał grę, wyszczerzył się i również ukłonił, ale mistrz Jaskier spojrzał na niego groźnie i zaburczał półgłosem.
- studiował tu cztery lata, potem zaś przez rok wykładał w Katedrze Truwerstwa i Poezji. Posadę wykładowcy zaproponowano mu, gdy zdał końcowe egzaminy z celującym wynikiem, wprawiając w osłupienie profesorów, u których w czasie studiów zapracował sobie na opinię lenia, hulaki i idioty. Później zaś, gdy po kilku latach wałęsania się po kraju z lutnią jego sława jako minstrela sięgnęła daleko i szeroko, Akademia zaczęła usilnie zabiegać o jego wizyty i gościnne wykłady.
- Otrzymałem twój list - Codringher i kocur zmierzyli wiedźmina żółtozielonymi spojrzeniami. - Odwiedził mnie także Jaskier. Przejeżdżał przez Dorian kilka tygodni temu. Opowiedział mi co nieco o twoich strapieniach. Ale powiedział bardzo mało. Za mało.
- Doprawdy? Zaskakujesz mnie. To byłby pierwszy znany mi przypadek, gdy Jaskier nie powiedział za dużo.
Co do gładysza Jaskra, ten już wcześniej brany był niekiedy za elfa lub półelfa, zwłaszcza od czasu, gdy zaczął nosić włosy do ramion i zwykł okazjonalnie fryzować je na żelazkach.
– Prawda – rzekł Jaskier (...). – Studiowałem wszystkie siedem sztuk wyzwolonych. A dyplom uzyskałem summa cum laude.
– Ja go znam. To nie może być mowa wiązana, bo on nie bluźni, nie mamrocze i nie liczy sylab na palcach. Pisze w cichości, a zatem to proza.
– Ty, Jaskier, nie masz wszak jeszcze czterdziestki. Umiejętność pisania wbito ci rózgą do rzyci w świątynnej infimie, w wieku lat ośmiu. Nawet przyjmując, że pisałeś rymy już w infimie, twojej Pani Poezji służysz nie dłużej niż lat trzydzieści. Ale ja akurat dobrze wiem, boś sam niejeden raz o tym opowiadał, że zacząłeś poważnie rymować i układać melodie, gdyś miał lat dziewiętnaście, zainspirowany miłością do kontessy de Stael. Czyni to mniej niż dwudziestoletni staż w twych służbach, Jaskier. Skąd tedy wytrzasnąłeś te tytułowe pięćdziesiąt lat?
– (...) Bo to nie byłoby pierwsze miejsce, gdzie nasz przyjaciel bard narozrabiał. Teraz to on się trochę ustatkował, bo obraca się w przyzwoitej kompanii, ale za młodu nie było dla niego świętości. Rzekłbym, że bezpieczne były przed nim jeże i te kobiety, które wlazły na sam czubek wysokiego drzewa. A mężowie kobiet często - gęsto mieli to trubadurowi za złe, nie wiedzieć czemu.
Doskonale znał natomiast jego
towarzysza. Gładysza w fantazyjnym kapelusiku z wpiętym weń piórem egreta, o sięgających
ramion blond włosach ufryzowanych na żelazkach. Noszącego dublet w kolorze czerwonego
wina i koszulę z koronkowym żabotem. Z nieodłączną lutnią i nieodłącznym bezczelnym
uśmiechem na uściech.
Ciekawostki i inne informacje
- Geralt i Jaskier po raz pierwszy spotkali się na festynie w Gulecie, gdzie Geralt uratował go z opresji.
- Jego nazwisko może pochodzić od nazwiska Josepha Kervyna de Lettenhove, belgijskiego historyka i polityka.
- Kuzyn Jaskra, Ferrant de Lettenhove był instygatorem królewskim w Kerack.
- Jaskier swego czasu był dorywczym szpiegiem, pracującym dla szefa wywiadu Redanii - Sigismunda Dijkstry. A w Wiedzminie 2 dla Vernona Roche'a.
- W Krwi Elfów Yennefer prosi, aby złożył raport Dijkstrze, który pod żadnym pozorem był wierszowany. W Wiedźminie 3 w swoich notatkach opisywał ludzi wierszem.
- W czeskim tłumaczeniu cyklu wiedźmińskiego i gry, Jaskier nazywa się "Marigold" (ang. "aksamitka"), a nazwisko Triss Merigold zostało zmienione na "Ranuncul" (łac. "Ranunculus" to nazwa gatunkowa... jaskra).
- W wersji niemieckojęzycznej cyklu wiedźmińskiego Jaskier nazywa się "Rittersporn", co znaczy "ostróżka".
- W angielskim tłumaczeniu książki Ostatnie życzenie autorstwa Danusi Stok, imię Jaskra przetłumaczono na "Dandelion", co znaczy "mniszek".
- Wiek jaskra po słowach Dijkstry można ocenić na 35-40 lat. Można założyć, że w czasie akcji "Wiedźmina" jest w wieku 40-43 lat. W wiedźminie 3 (1275 roku) ma 46 lat.
- Jaskier miał w zwyczaju trzymać w podeszwie buta pieniądze na czarną godzinę.
- Jaskier miał swój mały wkład w historię powszechną: w grze Wiedźmin w epilogu "rzetelnie" spisuje rozmowę Foltesta z Radowidem. Gdy Foltest powiedział do Radowida "zamknij się szczeniaku musimy ugasić ten bordel" Jaskier zapisał, że "mężny Foltest rzekł 'cny Radowidzie'".
- Jaskier z pochodzenia jest prawdopodobnie Redańczykiem. Można to wysnuć z wniosku, że szpiegował dla Dijkstry z "patriotycznego obowiązku".
- Na poważnie rymować i układać melodie zaczął w wieku 19 lat, kiedy to był zainspirowany miłością do kontessy de Stael.
- W Wiedźminie 2 po pokonaniu drauga, mówi nam, że wyrusza do Oxenfurtu (Ścieżka Roche'a). Jeżeli podążamy ścieżką Iorwetha, postanawia wraz z Zoltanem zostać w Vergen (na prośbę Geralta).
- Przyznał się Geraltowi, że Essi Daven traktuje jak młodszą siostrę. Uczucie to potwierdził 4 lata później wynosząc ciało zmarłej trubadurki i chowając ją z lutnią oraz błękitną perłą.
- Elfka Toruviel zniszczyła jego lutnię, lecz później dostał od niej nową, z którą nigdy się nie rozstawał.
- Po zakończeniu fabuły gry Wiedźmin 2 jaskier oddaje się rozpuście wraz z dwiema urodziwymi niewiastami.
- W grze trubadur ma czarne włosy zamiast blond. Spowodowane jest to tym, że Andrzej Sapkowski dopiero w "Sezonie Burz" sprostował wygląd trubadura, a ten tom pojawił się dopiero po drugiej części gry.
- Jaskier jest narratorem w grach Wiedźmin 2 oraz Wiedźmin 3, a także epilogu części pierwszej.
- Swoje prawdziwe imię wyjawia dopiero, gdy jest do tego zmuszony na dworze Anny Henrietty w Toussaint.
- Prawdziwe imię Jaskra pojawia się także w ''Sezonie Burz".
- W Kerack kupuje Geraltowi miecz z Viroledy, który okazuje się podróbką.
- Jaskier zdrobniale nazywał Annę Henriettę Łasiczką.
Pochodzenie imienia Julian: łacińskie.
Pochodzenie imienia Alfred: germańskie.
Pochodzenie imienia Pankratz (Pankracy): greckie.
Galeria
