Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Królestwo Kerackkrólestwo północy leżące na południu rzeki Adalatte. Graniczy z Verden, Cidaris, Brokilonem i prawdopodobnie Bremervoord.

Znani obywatele[]

Królowie oraz inni władcy Kerack[]

Inni[]

Ważne miejsca[]

Historia[]

Kerack zostało założone przez kupca i pirata Osmyka, który po zmonopolizowaniu morskiej strefy handlowej sam mianował się królem na początku XIII wieku post resurrectionem. Dzięki nawiązaniu kontaktów dyplomatycznych i handlowych z Cidaris i Verden jego państwo zostało uznane. Stolicą zostało miasto Kerack leżące w ujściu rzeki Adalatte.

Po śmierci władcy, tron przejął pierworodny syn, Belohun. Za jego rządów królestwo rozwijało się, do portu zawijały okręty z Novigradu, Cintry, Wysp Skellige, Koviru, a nawet Cesarstwa Nilfgaardu. Miał czterech legalnych synów – Viraxasa, Elmera, Egmunda i Xandera, a także niezliczoną ilość bękartów. Pierworodnego Viraxasa wygnał na długo przed rozpoczęciem akcji powieści. Elmer nie nadawał się na kandydata do tronu – był upośledzonym umysłowo alkoholikiem. Dwóch kolejnych synów król trzymał w niepewności co do sukcesji – czasami nawet słyszano pogłoski, iż zamierza przekazać tron któremuś z licznych bękartów. Ostatecznie, podczas akcji powieści Sezon burz zamierzał ożenić się z młodą Ildiko Breckl, która miała zrodzić następcę tronu. W dniu wesela doszło jednak do nieudanego przewrotu – władzę próbowali przejąć Egmund i Xander, za pomocą zaklętego pogrzebacza. Król przypadkiem ocalał, po czym kazał wygnać synów za góry Amell. Wykonania rozkazu nigdy się jednak nie doczekał – gdy zakładał ma szyję medalion podarowany przez przyszłą małżonkę, udusił się – ozdoba była zaczarowana. Wisiorek był elementem spisku, w wyniku którego władzę przejął pierworodny Viraxas.

Nowy król, w przeciwieństwie do swych w miarę tolerancyjnych poprzedników, nie darzył sympatią przedstawicieli obcych ras. Podczas akcji opowiadania Miecz przeznaczenia do tego stopnia nie tolerował Eithné – pani driad, że nie uznał nawet za stosowne wysłać do Brokilonu posłów. W kampanii Miecz Przeznaczenia: Pokonać Fatum do gry Wiedźmin: Gra Wyobraźni spiskował on z królem Temerii Foltestem i jego kuzynem, księciem Jurkastem, w celu podboju lasu. Rozmowa posłów Viraxasa z Foltestem w Wyzimie została podsłuchana przez córkę Jurkasta, Woédgláeddyv, która parę tygodni później zamordowała króla Kerack w Tretogorze by zapobiec zaborowi lasu, z którego pochodziła jej matka. Według epilogu kampanii, następcą tronu został syn Viraxasa, Tarrand.

Podczas akcji powieści Chrzest ognia zarówno na ekspedycje z Kerack, jak i z Verden napadały w okolicach Brokilonu bandy driad. W pewnym etapie II wojny północnej, władcy obu krajów wysyłali do lasu driad karne ekspedycje. Niektóre z nich w tajemniczy sposób wpadały w zasadzki – dopiero później okazało się, że przewodniczka ekspedycyj, Milva, była driadzią agentką.

W bliżej nieokreślonej przyszłości, przed spisaniem encyklopedii Maxima Mundi, Kerack zostało podzielone między sąsiadów. Stolica, miasto Kerack, przeszła pod panowanie królestwa Cidaris.

Powierzchnia[]

Państewko jest bardzo małe, stolicę od sąsiedniego miasta Cidaris, będącego stolicą królestwa o tej samej nazwie, dzielą tylko dwa dni drogi. Być może w kierunku południowym jego terytorium rozciąga się dalej. 

Jako oddzielne państo Kerack istniał niezbyt długo, w bliżej nieokreślonym czasie został podzielony pomiędzy Cidaris a Verden.

Herb[]

Godłem królów Kerack jest błękitny delfin nageant o czerwonych płetwach i ogonie, na złotym tle.

Advertisement