Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Szablon:Postać infobox Morvran Voorhis – cesarz Nilfgaardu wywodzący się z Rodu Voorhisów, wstąpił na tron u schyłku XIII wieku. Jako krewny Emhyra var Emreisa zarówno ze strony ojca jak i matki, jego pozycja była zawsze zabezpieczona. Po jego śmierci Jan Calveit objął po nim władzę.

Przed wstąpieniem na tron należał do Korporacji Handlowej, był dowódcą dywizji Alba oraz dzięki swojemu ojcu prominentnym członkiem nilfgaardzkiej szlachty i ulubieńcem opozycji.

Biografia

Konspiracja przeciw Emhyrowi

W 1268 roku, kiedy był jeszcze dzieckiem, konspiracja w skład której wchodzili Joachim de Wett, Ardal aep Dahy, hrabia d'Arvy, Berengar Leuvaarden, Hrabia Broinne oraz Stefan Skellen planowali obalić Emhyra i zastąpić go kimś, kto pełniłby rolę ich marionetki. Pierwotnie ojciec Morvrana był brany pod uwagę, jednak ostatecznie zdecydowali się umieścić młodzieńca na cesarskim tronie. Nim zdołali podjąć jakiekolwiek działania, Leuvaarden zdradził spiskowców, którzy zostali następnie skazani na karę śmierci.

Dowódca dywizji Alba

Jakiś czas po śmierci Tibora Eggebrachta, Morvran został wyznaczony na dowódcę zbrojnej dywizji Alba oraz dołączył do Korporacji Handlowej Berengara Leuvaardena. Ze swoją wysoką pozycją i obywatelstwem czystej krwi jego status w społeczeństwie wzrósł. Był również najważniejszym generałem podczas trzeciej wojny północnej.

W trakcie pobytu Geralta w okupowanej Wyzimie, Morvran wypytał wiedźmina o jego przeszłość kiedy ten był golony przed audiencją u cesarza. W wolnej chwili cieszył się towarzystwem baronowej Marii Luizy La Valette w jej willi lub uczęszczał na wyścigi w pobliżu rezydencji Vegelbudów, gdyż jak sam twierdził konie "czasami bywają bardziej szczere od ludzi".

Zarządzanie Cesarstwem

Jako cesarz wydał wyrok na koadiutora Cesarstwa Petera Evartaena, głównego komornika w czasie wojen północnych, a później wielkiego podskarbiego koronnego, fałszywie oskarżając go o nadużycia. Uwięziony, umarł w zamku Winnenburg w 1301 roku, dopiero Jan Calveit zrehabilitował go pośmiertnie w 1328 roku.

Galeria

Advertisement