Ortolan – wiekowy czarodziej, urzędujący w Rissbergu. Idealista, którego celem było sprawienie aby magia była dostępna dla każdego śmiertelnika. Miał siwą długą brodę. Cierpiał na nadciśnienie. Mimo to, był również uzależniony od fisstechu. Czarodzieje dbali o to, aby jego najniebezpieczniejsze pomysły upadły na drodze realizacji, bądź nigdy nie wyszły na jaw. Mag był zafascynowany dokonaniami wielkich mistrzów hybrydyzacji i mutowania tj. Malaspiną, Alzurem i Idarranem. Poświęcił życie studiowaniu ich prac. Prowadził bardzo niebezpieczne i niemoralne eksperymenty wraz ze swoim asystentem Sorelem Degerlundem. Niegdyś z powodzeniem parał się goecją (przywoływaniem demonów). Nie chciał jednak przekazać tajników tej sztuki Sorelowi. Był wynalazcą eliksiru, który zapobiega starzeniu się, lecz nie odmładza. Stworzył między innymi Bue i Banga oraz prawdopodobnie Mikitę.
Wiedźmin spotkał czarodzieja na zamku Rissberg, gdzie wezwano go, by zlecić mu zadanie rozwiązania sprawy masowych morderstw na Tukajskim Pogórzu. Geralt stracił do Ortolana szacunek, gdy okazało się, że zabójstwa dokonane przez idra były dla staruszka niczym, w porównaniu ze zbrodnią dla nauki, jaką popełnił wiedźmin, zabijając dzieło Idarrana. Gdy Ortolan dowiedział się o mordach dokonywanych przez Sorela nie przejął się zbytnio. Doradził nawet podopiecznemu jak podejść i zwabić w pułapkę wiedźmina depczącego mu po piętach. Później obronił Sorela przed konsekwencjami jego czynów, ogłosił swoim dziedzicem i przekazał mu Cytadelę. Umarł dowiedziawszy się o śmierci pupila, prawdopodobnie doznając udaru mózgu.
Dane z książek Sapkowskiego
Ortolan był żywą legendą, osobą niezwykle zasłużoną dla sztuki czarnoksięskiej. Jego obsesją było popularyzowanie magii. W odróżnieniu od większości czarodziejów uważał, że beneficje i korzyści płynące z mocy ponadnaturalnych powinny być dobrem wspólnym i służyć umacnianiu ogólnego dobrobytu, komfortu i szczęśliwości.
Wygląd Ortolana nie zdziwił Geralta. Mniemano, że był najstarszym żyjącym czarodziejem. Może tak było w istocie, może nie ale pozostawało faktem, iż Ortolan był najstarzej wyglądającym czarodziejem. Było to o tyle dziwne, że nikt inny, a właśnie on był wynalazcą słynnego dekotu alraunowego, eliksiru, którego czarodzieje używali celem zatrzymania procesu starzenia się. Sam Ortolan, gdy wreszcie dopracował się niezawodnie działającej formuły magicznego płynu, niewiele na nim skorzystał, bo był już wówczas dość wiekowy. Eliksir zapobiegał starzeniu, ale bynajmniej nie odmładzał. Dlatego też Ortolan, choć od dawna zażywał lek wciąż wyglądał jak stary dziad – zwłaszczaa na tle konfratrów.
– Ortolan podobno obwinił o śmierć pupila cały zarząd Rissbergu, wściekł się i doznał
udaru. Był naprawdę wiekowy, od lat cierpiał na nadciśnienie tętnicze, nie było też tajemnicą jego uzależnienie od fisstechu, a fisstech i nadciśnienie to wybuchowa mieszanka.
Ciekawostki:
- Za jego czasów, modna była wśród czarodziejów męska „przyjaźń", którą starzec nadal praktykuje.