Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Sezon burz – napisana przez Andrzeja Sapkowskiego książka osadzona w świecie wiedźmina. Wydana 6 listopada 2013 roku przez wydawnictwo SuperNOWA.

Akcja książki jest wątkiem niezależnym od sagi. Akcja rozgrywa się po opowiadaniu Ostatnie życzenie, gdy Geralt poznał Yennefer, ale przed walką ze strzygą w opowiadaniu Wiedźmin. Akcja powieści, według cytowanych w powieści listów i słów bohaterów, rozgrywa się w roku 1245.

Streszczenie[]

Geralt, w 1245 roku podczas jednej ze swoich wielu podróży, przybywa do miasta Kerack, położonego na wybrzeżu, pomiędzy Cidaris i Brokilonem. Zostaje aresztowany krótko po przyjeździe, za rzekomą malwersację i kradzież. Ktoś wpłaca kaucje, ale wiedźmin traci swój dobytek, w tym oba wiedźmińskie miecze. Na swojej drodze spotyka starego znajomego – Jaskra, od którego dowiaduję się kto wsadził go za kratki i co dziwne – wpłacił potem kaucję. Była to mianowicie czarodziejka Lytta Neyd, zwana Koral, z którą Geralt nawiązuje romans.

Wiedźmin rozpoczyna w końcu pościg za złodziejem mieczy. Trafia do Pyrala Pratta – szefa przestępczego świata, z której to znajomości nie wychodzi bez szwanku, mimo to dowiaduje się gdzie oręż wiedźmiński jest przechowywany – w Novigradzie, w domu aukcyjnym braci Borsodych. Najpierw jednak wiedźmin udaje się do Rissbergu – zamku zamieszkanego przez magów, którzy eksperymentują z mutacją organizmów, tam ma podjąć się zabicia demona – na prośbę dwóch magów. Demonem owym, terroryzującym wioski zamieszkane przez drwali okazał się tak naprawdę Sorel Degerlund, który tworzył różne potwory po czym wykorzystywał je do mordowania. Geralt daje się oszukać magowi, po czym trafia do niewoli, gdzie jest torturowany. Udaje mu się zbiec, ale ląduje na obszarze wojny granicznej pomiędzy Temerią i Redanią. Wdaje się w bójkę z żołnierzami redańskimi, i jest ponownie zmuszony uciekać od ścigającego go Sorela. Dociera do karczmy, w której poznaje Addario Bacha, krasnoluda, z którym postanawia wyruszyć do Novigradu. W tym celu zaciągają się na slup, o wdzięcznej nazwie „Prorok Lebioda”, gdzie pojawiają się kolejne kłopoty. Załoga statku jest celem zemsty aguary – Lisicy. Białemu Wilkowi udaje się ujść z życiem.

W międzyczasie miecze wiedźmina zostają zakupione w Novigradzie, przez Yennefer. Geralt, który o tym fakcie nie wie, zniechęcony, wraca do Kerack. Z pomocą znajomego wilkołaka dokonuje zemsty na Degerlundzie, zostaje wmieszany w zamach stanu, a  w miasto uderza ogromny sztorm. Koniec końców Geralt wyjeżdża z Kerack, razem z Jaskrem i swoją partnerką Mozaik, służącą Lytty. Wkrótce rozkazuje jej wrócić na dwór czarodziejki. W karczmie przydrożnej następuje do niecodziennego spotkania. Jednym z bywalców okazuje się wiedźmin z cechu KotaBrehen. Spotkanie cudem kończy się bez rozlewu krwi, dzięki kobiecie, która oddała Geraltowi jego miecze. Geralt dowiaduje się o zleceniu na strzygę (patrz: Wiedźmin ), musi oddać swój majątek i nawiązuje krótki romans z kobietą, która oddała mu miecze – Tizianą Frevi, dwimveandrą . W drodze powrotnej dochodzi do ostatecznej konfrontacji z Lisicą. Geralt i Jaskier ruszają na szlak.

W epilogu poznajemy etap wędrówki Nimue, w 1373 roku w którym spotyka ona wiedźmina Geralta.

Galeria[]

Advertisement