- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dane z książek Sapkowskiego[]
Syrenka wynurzyła się z wody do połowy ciała i gwałtownie, ostro zachlapała dłońmi po powierzchni. Geralt stwierdził, że ma piękne, wręcz doskonałe piersi. Efekt psuł jedynie kolor – brodawki były ciemnozielone, a aureole wokół nich tylko nieco jaśniejsze. Zwinnie dopasowując się do nadbiegającej fali, syrenka wygięła się wdzięcznie, strzepnęła mokrymi, seledynowymi włosami i zaśpiewała melodyjnie. [...] Syrenka zatrzepotała w wodzie i dała nurka, wyginając silnie ogon, pieniąc morze wciętą płetwą przypominającą płetwę barweny.
Opowiadanie Trochę poświęcenia w zbiorze Miecz przeznaczenia
Za nim, w wąwozie, teraz już będącym wąską zatoką, tańczył na falach wielki, szary delfin. Na jego grzbiecie, miotając mokrymi, seledynowymi włosami, siedziała syrenka. Miała piękne piersi.
[...] – Powstrzymam ich! – zaśpiewała syrenka i znowu zadęła w konchę. – Ale nie na długo!Opowiadanie Trochę poświęcenia w zbiorze Miecz przeznaczenia
Jej seledynowe włosy były kunsztownie utrefione, spięte wspaniałym diademem z korali i pereł. Była w sukni koloru morskiej wody, z falbankami białymi jak piana. Suknia była mocno wydekoltowana, tak że uroki syrenki, choć częściowo ukryte i udekorowane naszyjnikiem z nefrytów i lapis lazuli, były nadal godne pozazdroszczenia. [...] Zatrzymała się przed księciem, błysnęła w uśmiechu drobnymi białymi ząbkami, potem zaś zebrała szybko suknię w małe dłonie i uniosła ją, dość wysoko, na tyle wysoko, by każdy mógł ocenić jakość pracy morskiej czarownicy, morszczynki.[...] Nie było wątpliwości: morszczynka wiedziała, co to są ładne nogi i jak się je robi.
Opowiadanie Trochę poświęcenia w zbiorze Miecz przeznaczenia