Ten artykuł dotyczy krwi potomków Lary Dorren. Zobacz też: Książkę w grze Wiedźmin.
- Informacje
- Opisy z książek i gier
Starsza Krew (w języku elfów Hen Ichaer) - według mylnych podań utożsamiana z krwią skażoną, skalaną, przeklętą. Klątwę według ludzkich legend Lara Dorren rzuciła na Cerro, drugą żonę króla Redanii, Vridanka - pierwszą była półelfka, szlachcianka kovirska Beatrix (matka Falki). Elfie podania mówią z kolei o rozpaczliwych błaganiach Lary, by Cerro zajęła się jej córką - Riannon. Mit o przeklętej krwi - krwi elfów, który błędnie utożsamiano z mitem Starszej Krwi, wyniknął z rebelii Falki, będącej kwarteronką (ćwierćelfką), która dopuszczała się niesamowitych okrucieństw. Po zdławieniu buntu o sukcesję została spalona na stosie. Kolejne pokolenia przejmowały Hen Ichaer, dziedziczoną po kądzieli. Pierwszymi nosicielami genu byli Eredin, Avallac'h (który kochał Larę i miał być ojcem jej dziecka), Auberon - król Aen Elle, i nareszcie Shiadhal - pierwsza z linii ,,cintryjskiej" - jej córka Lara Dorren, która pokrzyżowała plany Aen Elle wiążąc się z ludzkim czarodziejem, Cregennanem z Lod, ich córka Riannon, Fiona (ukryty gen), Amavet (aktywizator), Corbet (aktywizator), Elen (również nieaktywny gen), Muriel (gen nieaktywny), Adalia (gen nieaktywny), Calanthe (pierwszy od pokoleń gen aktywny), Pavetta i nareszcie Ciri, która stanowiła ostatnie pokolenie w tej "gałęzi" i posiadała moce Lary - mogła swobodnie podróżować między wymiarami i czasem. Według przepowiedni, przyszły syn Cirilli, miał zostać mścicielem, który zniszczy stary świat, a na jego gruzach zbuduje nowy. Mówiła o tym przepowiednia Ithlinne.