- Informacje
- Opisy z książek i gier
Dane z gry Wiedźmin 3: Dziki Gon[]
Niegdyś wilki były niepodzielnymi władcami lasów. Ludzie straszyli nimi dzieci, drżeli na sam dźwięk ich wycia. Potwory postkoniunkcyjne nie tylko zepchnęły wilki do głębokiej głuszy, ale zajęły też ich miejsce w ludzkiej świadomości. To jednak nie znaczy, że stare drapieżniki przestały być groźne. Wilki nie mają może w sobie ani krztyny magii, nie zioną ogniem ani nie plują kwasem, ale nijak nie przeszkadza im to w zabijaniu nieostrożnych podróżnych i myśliwych.
Szczególnie groźne odmiany wilków to wargi oraz śnieżnobiałe wilki polarne, żyjące dziś już tylko w dzikich ostępach archipelagu Skellige.
Wilki żerują zwykle w stadach liczących po kilka, kilkanaście osobników, choć niektóre szczególnie silne samce wybierają życie samotnicze. Choć wilki są słabsze od wielu potworów postkoniunkcyjnych, braki w krzepie nadrabiają sprytem. Walcząc z nimi, trzeba więc szczególnie uważać, by nie zostać otoczonym. Nadejście wilków może też oznaczać poważniejsze kłopoty – te drapieżniki często bowiem dzielą terytoria łowieckie z wilkołakami, likantropami i leszymi.