Wiedźmin Wiki
Advertisement
Wiedźmin Wiki

Dane z książek Sapkowskiego[]

– Na bogów wojewodo – zachłysnął się kapłan Willemer – toć to poseł! Osoba święta i nietykalna! Nie godzi się...

Czas pogardy

Tak, pomyślał kapłan Willemer, miejsca zajmowane przez czarodziejów, tu, na królewskim dworze w Wyzimie pozostaną puste bardzo długo. Kto wie czy nie na zawsze.

Czas pogardy

Kiedyś popełnisz błąd, myślał kapłan Willemer, patrząc na lśniące, karminowe wargi Filippy. Kiedyś któraś z was popełni błąd. Zgubi was zadufanie, arogancja i pycha. Spiski, które knujecie. Niemoralność. Ohyda i perwersja, której się oddajecie. Wszystko wylezie na jaw, rozejdzie się smród grzechów waszych, gdy popełnicie błąd. Musi przyjść taka chwila. A nawet, jeśli błędu nie popełnicie, znajdzie się sposobność, by was czymś obarczyć. Spadnie na ludzkość jakaś plaga, może zaraza albo epidemia... Wtedy winę zwali się na was.. Was obarczy się winą za to, że nie zdołałyście pladze zapobiec, za to, że nie zdołałyście usunąć jej skutków. Wy będziecie wszystkiemu winne. I wtedy rozpali się stosy.

Pani Jeziora

Wilmeryusz, heretyk i sekciarz, arcykapłanem samozwańczo się mianujący, Ś. ująć kazał, do więzienia ciemnego i przykrego wtrącił i tam trapił chłodem i smrodem, wołając, by one grzechy na się kładła i by te wydała, które uczyniła. I pokazał Ś. Filipie naczynia różne do męczenia Wilmeryusz i groził bardzo, Ś. zaś jeno w gębę mu plunęła i w sodomii go obwiniła. Kazał ją heretyk z szat zwlec i nagą wołowymi żyłami siec bez zmiłowania i pod paznokcie trzaski bić. I zasię pytał i wzywał, by wiary swej i Bogini się wyrzekła. Ale jeno rozśmiała się Ś. i poradziła jemu, aby się oddalił. Dał ów tedy Ś. na katowni ciągnąć, po wszystkim ciele żelaznemi osękami i haki ostremi drapać i boki jej świecami smalić. Ale choć tak mordowana, Ś. w ciele śmiertelnem nieśmiertelną cierpliwość pokazowała. Aż kaci oni osłabli i z wielkim strachem odstąpili, ale Wilmeryusz groźnie onych upomniał i kazał, by dalej męczyli a rąk mocno przykładali. Jęli tedy Ś. Filipę blachami rozpalonemi palić, członki ze stawów wybijać i piersi niewieście targać kleszczami. I w tych mękach ona, nic nie wyznawszy, dokonała.
A Wilmeryusza kacerza sprośnika, o czym u Ojców ŚŚ. czytaj, taka kara później spotkała, że wszy go i robacy żywego roztaczali i morzyli, aż cały pognił i od tego zdechł. A śmierdział jak pies, tak że go bez pogrzebu w rzekę wrzucić musiano.

Żywot Ś. Filippy Męczenniczki z Mons Calvus, pisany ze starodawna przez pisarzów męczeńskich, w Tretogorskim Berwiarzu summowany, wyjęty z wielu ojców Ś., którzy ją w swoich pismach sławią.

Pani Jeziora

Dane z innych źródeł[]

Pogląd głoszony przez elfy, jakoby ludzie przybyli do tego świata podczas Koniunkcji Sfer, jest jeszcze jednym dowodem na ohydną perfidię owej kłamliwej, obmierzłej bogom rasy! Co przyniosło bowiem owo straszliwe wydarzenie, owa potworna katastrofa na zgubę ludzkości zesłania? Zrodziła ona plugawą magię, a tym samym czarodziejów uzurpujących sobie boskie prawa i moce. Powołała do życia odrażające monstra, wrogie wszystkim bogobojnym i sprawiedliwym ludziom! Wierzyć, że przybyliśmy tu w owej przeklętej godzinie, jest bluźnierstwem! Spiskiem Starszych Ras uknutym przez nie, by szydzić z prawdy i uzurpować sobie prawa do dziedzictwa, jakim z wyroków bogów jest dla nas ten świat!

Z kazań kapłana Wilmeryusza, okres polowań na czarownice (1272–1276)

Kompendium o świecie gier

Advertisement